utibilis

ūtĭbĭlis, e, adj. [utor], that can be used, fit, appropriate, useful, serviceable (colloq. and ante-class.):

non utibilis hic locus factis tuis,

Plaut. Merc. 5, 4, 45:

servi eris,

id. Most. 4, 1, 2; id. Men. 5, 6, 23:

ad rem utibile,

id. Mil. 3, 1, 19; cf. id. Trin. 3, 3, 19:

quid minus utibile fuit quam hoc ulcus tangere?

Ter. Phorm. 4, 4, 10: neque aqua utibilis reperta, Auct. Itin. Alex. 37.